…

Przychodzi taki moment ,kiedy człowiek po prostu pragnie poczuć znów się jak kiedyś.

Muszę znów poczuć się jak dziecko…WTEDY  jeszcze czułam tylko teraźniejszość ,nie znałam pojęć i nie cierpiałam..nie znałam pojęcia przeszłość i przyszłość..żyłam i odbierałam rzeczywistość .Moje „ja” było niezaburzone przez doświadczenia i etykiety.

Dziś znowu zamknęłam się w klatce swojego samolubnego „ja” nie żyłam tego dnia właśnie w rzeczywistości…w realnym teraźniejszym czasie..ten dzień przeżyłam w więzieniu swoich emocji ,chorych myśli i schematów obronnych..atakując przy tym najbliższych ,płacząc i trzęsąc się jak galaretka.. musiałam się trochę zmęczyć ,żeby napięcie zeszło. Napięcie spowodowane brakiem kasy,wieczną pracą ,poczuciem ,że jestem z tym wszystkim sama i nie daję sobie ani chwili odpocząć. Wiecznie chcę coś zmieniać.Nie czuję bym żyła tu i teraz..zrelaksowana …wiecznie tkwię w bańce swoich doświadczeń.. i robię wszystko by w przyszłości nie było tego co było w przeszłości…a życie?? życie przydarza mi się podczas myślenia o wczoraj i jutrze…

Chociaż  jest nieciekawie…czuję ,że zdrowieję .. coraz rzadziej dzieje się źle…coraz krótsze są te chore Eksplozje emocji. Jestem coraz mniej zaburzona..wciąż jednak szlifuję ten syf ,którym oblepiła mnie przeszłość !!!

Nie jest cholera łatwo. Ale coraz łatwiej…

Poddaje się … raz na jakiś czas – jak każdy…

Wstaje zawsze. Znowu.

Wiecie czego mnie terapia uczy?? Nie upadania…nie życia… uczy mnie właśnie tego powstawania,

radzenia sobie z tym…i to jest właśnie trwały efekt terapii.

Proszę was…nie oceniajcie siebie..mnie … wszyscy jesteśmy tylko ludźmi ,ułomnymi ,pełnymi słabości ….

Kiedy się wyleczę . Nadejdzie MILCZENIE !!

Milczą Ci co odnaleźli siebie, odkryli prawdę !!

…. TO bardzo ważne co napisałam.

Bo nie oczekujcie ,że ktoś założy bloga ,kto już siebie odnalazł.

Prawdy nie da się opisać słowami…cierpienie da się opisać na różne sposoby.

Pozdrawiam was