Długo szukałam. 3 lata . Szukałam nazwy na te dziwne stany.
Mój atak to inaczej „derealizacja” i „depersonalizacja”
http://pl.wikipedia.org/wiki/Derealizacja
Derealizacja – zaburzenie psychiczne określające różnego rodzaju odczuwanie zmian otaczającego świata. Osoba dotknięta derealizacją ma poczucie jakby otaczający ją świat był w jakiś sposób zmieniony, nierealny, oddalony. Główną przyczyną pojawienia się tego zaburzenia jest lęk, jednak może do niej również doprowadzić zmęczenie.
W zaburzeniach lękowo-depresyjnych, nerwicach, zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych, stan derealizacji, świadczy o spadku poziomu dopaminy, a zwiększenie poziomu adrenaliny i jest naturalnym stanem defensywy mózgu, chroniącym przed nadmierną ilością przyjmowanych bodźców.
Wyróżnia się również derealizację występującą w schizofrenii, jednak w tym wypadku postrzeganie świata przez chorego jest o wiele bardziej zmienione niż ma to miejsce przy derealizacji występującej podczas zaburzeń nerwicowych.
Najczęstsze objawy derealizacji spowodowanej zaburzeniami depresyjnymi, i/lub lękowymi i zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi:
- Uczucie snu na jawie
- Wrażenie braku spójności z otoczeniem
- Wrażenie braku poczucia czasu
- Odczucie nierealności, bądź sztuczności świata
- Myśli egzystencjalne dot. świata, istnienia etc.
- Anhedonia- odcięcie od emocji. Również w stosunku do najbliższych
- (Czasem) pustka w głowie, brak myśli
- Spadek motywacji
- Spadek koncentracji
- Brak odczucia zmian otoczenia/klimatu/pogody
W derealizacji, występującej jako efekt zaburzeń nerwicowych, bądź depresyjnych, osoba nią dotknięta, ma zachowany pełny krytycyzm do swoich objawów, oraz ma w pełni zachowaną świadomość. Często jednak stan derealizacji powoduje pogłębienie się lęku ze względu na strach przed objawami, a co za tym idzie- osoba taka często obawia się zwariowania, chorób psychicznych, utraty kontroli nad sobą, czy utraty świadomości. Obawy takie, są jednak spowodowane lękiem i często ustępują po poinformowaniu cierpiącego o stanie derealizacji jako naturalnej defensywie mózgu.
Zbliżone stany mogą występować w niektórych zaburzeniach neurologicznych (np. w padaczce lub migrenie przedsionkowej z towarzyszącymi zawrotami głowy)[1][2].
Występowaniu derealizacji towarzyszyć może pojawienie się depersonalizacji.
DEPERSONALIZACJA
Depersonalizacja – zaburzenie psychiczne towarzyszące często derealizacji objawiające się odczuwaniem zmian we własnym sposobie myślenia czy poczuciu zmian własnej tożsamości.
Wyróżnia się depersonalizację w przebiegu schizofrenii (psychotyczną) objawiającą się odczuwaniem utraty kontroli nad własną psychiką, zmianą swojej osobowości i integralności. Większość z tych odczuć ma charakter urojeń i omamów psychicznych.
ŹRÓDŁO : WIKIPEDIA
wie ktoś jak z tym walczyć..jak to łagodzić? da się.. ?
Ja też bym chciała wiedzieć jak z tym walczyc. Czy znalazłaś jakiś sposób bo post Stary a ja mam teraz z tym problem 🙁 nie umiem przez te ataki chodzić na terapię i tam wysiedziec, skupić się na tym co mówią ludzi i ich zrozumieć … a bardzo bym chciał ja ukończyć i coś wynieść dla siebie
Witaj! Przesłałam Ci ostatnio te linki o derealizacji i depersonalizacji. Przeczytaj koniecznie. Ja przeczytałam tylko posty Leila i jeden z nich podobał mi się bardzo, nawet mnie rozśmieszył, o chłopaku który cierpi na DD od 7 lat i ma to w dupie, a początkowo bał się że będzie jadł zupę widelcem:) Chciałabym Ci wysłać moją bardzo długą historię (jako do specjalistki:)) tylko nie wiem na jaki adres. Oczywiście jak masz ochotę się z nią zapoznać.