Chciałabym poruszyć temat macierzyństwa u chorych na bpd mam. Jak sobie z tym wszystkim radzicie?
Czy zaburzenie nasiliło się w okresie ciąży. Po porodzie? Kiedy miałyście najtrudniejsze momenty? I jak sobie z nimi radziłyście czy nadal radzicie.
Jakie macie rady, cenne rady dla wszystkich przyszłych mam
Co z odstawieniem leków i wizytami u psychologa, czy lepiej przerwać terapie czy nie??
To są ważne informacje, które uważam powinny się znaleźć w sieci. Będe bardzo wdzięczna za informacje.
TikTak
Kochaj ją również mocno ode mnie! zasługuje na to! Gratuluję Ci córeczki. Dziękuję za odpowiedź, dzięki niej wiem, że nie jestem sama.
Oczywiscie, że chciałam dziewczynkę i Tylko dziewczynkę .. nawet bałam się , że będę miała chłopca..nie wiem czy nie byłabym jakiś czas załamana tym, że mam mieć chłopca. Urodziłam dziewczynkę …i daje jej to CZEGO ZABRAKLO W MOIM DOMU. . I dlatego chciałam ją mieć..bo widzę w niej małą siebie i wiem co mogę jej dać..bo łatwiej mi czuć jej potrzeby .. chłopiec nie byłby takim odbiciem. Wiem tez jedno – jak rodzi się dziecko.. kochasz je bez względu na wszystko..a to może potwierdzić każda matka …czyli marzenia marzeniami…a dziecko jak się rodzi zmienia i tak cały świat matki 🙂
Tiktaku, zadam Tobie osobiste pytanie ale dla mnie – z perspektywy zaburzenia osobowości istotne- czy miało dla Ciebie znaczenie jakiej płci będzie Twoje dziecko? Pytam o to dlatego (i nie zobowiązuje do odpowiedzi – bo pytanie jest osobiste), że ja bardzo pragnę mieć dziecko ale tylko płci żeńskiej. Wiele lat ten temat przewija się przez moje życie i wciąż jest to dziewczynka. Czy u Ciebie również było poczucie, że „preferujesz” jakąś płeć dziecka? Czy to raczej moje osobiste doświadczenie życiowe wpływa na taka potrzebę.
Podobne pytanie kieruję również do innych czytelników bloga, jeśli zechcecie to odpowiedzcie.
Pozdrawiam serdecznie!
Tak.
Jeśli możesz Anonimie – POMÓDL SIĘ ZA MOJE ZDROWIE.
To życzę Ci szybkiego powrotu do zdrowia.????
Dostalam. Mam teraz inne problemy zdrowotne i nie interesuje sie niczym innym . Wybacz..myśli pochlania mi martwienie sie o przyszłość. Pozdrawiam
Czesc dostalas moja odpowiedz w emailu bo nie mam odpowiedzi. Gratuluje odwagii i przeslania przeczytalam twoja historie na Emocjach ,oby do wielu zaburzonych docierala daje nadzieje.
Joanna napisz do mnie na explode.tiktak@gmail.com
Ania Mrowinska poszukuje mam z diagnoza ,ktore cenia sobie maciezynstwo prosi o kontakt na facebooku .Zaktywizujmy sie i razem dzialajmy przeciw stygmatyzacji. pozdrawiam serdecznie,
Zachęcam do dodania swojej historii w zakladce dodaj swoja historie. Jest nas coraz więcej ..tu chodzi o dawanie sobie nadziei i trzymanie razem..
Dlaczego nie chcesz spróbować? Czy wyrządził Ci jakąś krzywde? Czy nie potrafisz spędzać z nim ani chwili? Co czujesz gdy on jest obok?
Nikt mnie nie rozumie bo nikt nie jest w stanie zrozumieć tego co dzieje się w mojej głowie. Nie kocham ojca dziecka a wszyscy chcą żebym spróbowała. Wszystko jest inaczej niż być powinno. Jestem w czwartym mc.
Ktory to miesiac? I dlaczego nie masz nikogo kto by Cie zrozumiał?
Gdzie ojciec dziecka?
Ja przez pierwsze tygodnie bylam w fatalnym stanie psychicznym.. To mija.. Ale nie wiem jak u Ciebie
Jestem teraz w ciąży i to jakiś koszmar. Nie mam siły żyć. Nie mam nikogo kto by mnie rozumiał. Wiele lat chodziłam na terapię, myślałam że już mam to wszystko za sobą a teraz jest jeszcze gorzej niż kiedyś. Nawet mam myśli samobójcze…
To znaczy? Możesz to jakoś rozwinąć?
Właśnie jestem w tej sytuacji i czuje się w kompletnej rozsypce…
Czytam bloga od bardzo dawna. Jednak na Twoje pytanie nie potrafię odpowiedzieć.
Napisalam na maila ? i to ja sie martwie…
Tik Tak odezwij się cokolwiek bo zaczynam się martwić o Ciebie – co trochę zaglądam na tego bloga, a tu cisza jak makiem zasiał… Jak żyjesz???
Na wiele z tych pytań nie znam odpowiedzi. Niestety wiem jak bardzo moje dzieci zostały obarczone przez swoją matkę, za bardzo.